برنامه ریزی و عدم تعهد به آن

چرا هر برنامه ای می نویسم به آن عمل نمی کنم

یکی از شایع ترین مشکلات بین دانش آموزان عدم پایبندی به برنامه ی درسی است که در صورت رفع نشدن می تواند مشکلات بیشتری را در روند مطالعه ی دانش آموزان ایجاد کند. در این مقاله به ذکر راه حل هایی برای حل این مشکل می پردازیم.

طرح برنامه متناسب با توان دانش آموز:

برنامه ای که برای دانش آموز نوشته می شود باید کاملا شخصی سازی شده باشد؛ یعنی از نظر ساعت مطالعه در توان دانش آموز باشد و همچنین از نظر حجم آن با توجه به سرعت مطالعه ی دانش آموز تقسیم بندی شده باشد. مثلا اگر دانش آموز در حال حاضر روزانه پنج الی شش ساعت مطالعه دارد ارائه ی برنامه ی نه ساعته اشتباه است. چون یا دانش اموز نمی تواند آن را اجرا کند و این باعث دلسرد شدن او نسبت به برنامه می شود یا پس از دو، سه روز آن را رها می کند. همچنین اگر حجم دروسی که در هر باکس مطالعه برای دانش اموز تعیین می شود بیشتر از توان دانش اموز باشد؛ باعث عقب افتادن دانش آموز از برنامه شده و باعث دلسرد شدن و یا استرس دانش اموز می شود.

ارائه ی برنامه ی دقیق و واضح:

برنامه ای که به دانش آموز ارائه می شود باید حجمی-زمانی باشد؛ یعنی به طور واضح مشخص باشد که در چه مدت زمانی دانش آموز چه مبحثی را باید مطالعه کند و در زمان مطالعه ی خود دقیقا چه کار کند. چه مبحثی را مطالعه کند و چقدر تست بزند. این موضوع باعث شفاف شدن ذهنیت دانش آموز شده و سد ذهنی او در مقابل درس شکسته می شود و دانش اموز نسبت به ادامه ی برنامه ترغیب می شود.

برنامه خط قرمز دانش آموزان:

گفتیم که برنامه باید واضح و متناسب با توان دانش اموز باشد. در مقابل دانش آموز باید خود را نسبت به اجرای دقیق و کامل آن موظف نماید و اجرای برنامه برای او خط قرمز باشد. ایجاد این خط قرمز می تواند به صورت یک باور ذهنی برای دانش آموزا جا بیوفتد یا به صورت یک قانون در بیاید. مثلا اگر دانش آموز بدون دلیل منطقی در اجرای برنامه اهمال کاری کند؛ باید تایم استراحت هفته بعدش را صرف جبران آن کند یا یک باکس مطالعه اضافه تر به عنوان جریمه تست بزند. همچنین اگر تا تایم مشخصی به برنامه ی خود پایبند بودید به خودتان جایزه بدهید و با این جوایز برای ادامه دادن به این روند برای خود انگیزه ایجاد کنید. وجود این قانون ها باعث می شود تا دانش اموز با وسوسه انجام ندادن برنامه مقابله کند.

داشتن هدف:

در نظر داشتن یک هدف واضح یکی از مهم ترین ملزومات اجرای کامل برنامه است. اگر دانش اموز یک هدف مشخص داشته باشد و آن را به اهداف کوچک تر تقسیم کند، هر باکس مطالعه قدمی برای رسیدن به هدف بزرگتر در نظر گرفته می شود. این دیدگاه باعث می شود دانش اموز خود را ملزم به اجرای برنامه بداند.

حذف عوامل بازدارنده:

عواملی را که شما را از اجرای کامل برنامه باز می دارد شناسایی کنید و آن ها را از روتین خود حذف کنید. مثلا دنبال کردن یک سریال باعث تمایل شما به دیدن پیوسته ی قسمت های آن می شود و شما را از اجرای صحیح برنامه باز می دارد. به طور کلی عواملی که شما را به این شکل سرگرم می کند را حذف کرده و جای ان را به صورت هدفمند با باکس های مطالعاتی پر کنید.

ثبت گزارش کار:

دانش اموزان لازم است تا گزارش کار دقیق خود را در یک دفتر ثبت کرده تا نسبت به عملکرد خود آگاهی بیشتری داشته باشند. نوشتن عملکرد شما پس از انجام هر باکس از برنامه شما را به ادامه ی هر چه بهتر آن تشویق می کند. اگر دانش آموزی هستید که تایم هدر رفته ی روزانه ی شما زیاد است و به طور دقیق اطلاع ندارید که این تایم صرف چه کاری شده است؛ لازم است به طور جدی تر و دقیق تر عملکرد روزانه ی خود را در یک دفتر به صورت دقیق یادداشت کنید.

موظف بودن به ارائه ی گزارش کار:

خود را موظف کنید که روزانه یک الی دو بار گزارش کار خود را به مشاور خود ارائه دهید. اگر مشاور ندارید می توانید به والدین، معلم یا یکی از اطرافیان خود ارائه دهید. وقتی خود را موظف به ارائه ی گزارش به شخص دیگری می کنید؛ کوتاهی در اجرای برنامه سخت تر می شود چون شخص دیگری شما را سرزنش می کند.

شروع:

گاهی تنبلی ما برای شروع کردن برنامه و یا هر باکس مطالعاتی باعث عدم پایبندی ما به برنامه می شود. در این شرایط باید خود را موظف به اجرای برنامه راس ساعت مقرر بدانیم تا راه بر ذهن ما برای ایجاد بهانه بسته شود. محبوبه خداپرست آکادمی رادمد