باخودت آشتی کن

با خودت آشتی کن ما انسان ها باید در مواقع بحران و سختی ها با خودمان مهربانتر باشیم اما گاهی پیش می آید که خلاف آن رخ می دهد.

در شرایطی که حق ماست تا ناراحت باشیم، این حق را از خود سلب کرده و خود را مجبور به ادامه دادن می کنیم و به اشتباه آن را با قوی بودن اشتباه می گیریم.

وقتی دچار اشتباه می شویم به جای اینکه آن را یک امر طبیعی تلقی کرده و از آن بیاموزیم صرفا به سرزنش و تخریب خود می پردازیم و تا جایی پیش می رویم که خود به بزرگ ترین دشمن اعتماد به نفس خود تبدیل می شویم.

در ادامه عواملی که باعث بروز این احساسات می شود را بررسی می نماییم. دیدگاه اشتباه ما نسبت به اشتباه کردن باعث می شود دچار احساسات اشتباه و تخریب کننده نسبت به شخصیتمان شویم. اما اگر با این دید به اشتباهات خود نگاه کنیم که هر یک به ما درسی می دهند و به تجربیات ما اضافه می کنند، احساس بهتری نسبت به خود پیدا می کنیم. وقتی خود را بابت اشتباهاتی که مرتکب شده ایم ببخشیم، آن گاه می توانیم به خطا های خود با چشم یک پله برای بالاتر رفتن نگاه کنیم؛ نه یک دیوار برای سد ساختن.وقتی به این دیدگاه می رسیم یاد می گیریم که خود را با وجود اشتباهاتمان دوست داشته باشیم؛ نه اینکه یه نسخه ی ایده آل از خود در ذهن داشته باشیم و تا وقتی به آن جا نرسیده ایم، خود را لایق دوست داشته شدن و احترام نبینیم.

همچنین افرادی که دچار کمالگرایی هستند بیشتر دچار خودسرزنشی می شوند. کمتر به تلاش خود اطمینان می کنند چون از نظر آن ها نقطه ی قابل قبول وقتی است که همه چیز 100% و به بهترین شکل ممکن پیش رفته باشد؛ از آنجایی که خوب مطلق و بی عیب هرگز وجود ندارد این افراد حتی با وجود تلاش های بسیار به رضایت خاطر دست پیدا نمی کنند و دچار سرزنش های بسیار زیاد و انتقاد از شخصیت خود می شوند. مقایسه کردن خود با دیگران در جهت تخریب شخصیت خود نیز اتفاقی است که به وفور در بین دانش آموزان دیده می شود. هر انسانی منحصر به فرد است؛ یعنی دارای ویژگی های خاص خود شامل ویژگی های مثبت و منفی است. همچنین شرایط محیطی زندگی هر شخص متفاوت است؛ پس مقایسه کردن خود با دیگران با وجود عوامل متغیر بسیار زیاد از اساس اشتباه است. تنها مقایسه ای که می تواند توجیح منطقی داشته باشد مقایسه ی خود الانتان با خود شما در گذشته است. اگر پیشرفتی داشته اید از خود تقدیر کنید و اگر در موردی تغییری نکرده اید تلاشتان را بیشتر کنید. ب

رای موفقیت هایی که به دست می اورید-هرچند که کوچک باشد- خود را تشویق کنید؛ با گرفتن هدیه ی کوچک برای خودتان، تدارک تفریح مورد علاقه تان و... . برای داشته های خود شکرگزاری کنید و حتی سعی کنید آن ها را برای خود یادداشت کنید. ویژگی های مثبت اخلاقی و رفتاری و حتی ظاهری خود را برای خود بنویسید و این کار را هر روز تکرار کنید تا مجبور به کنکاش در شخصیت خود برای نکات مثبت بیشتر شوید. در پایان پس از ذکر موارد موثر در تغییر نگرشمان نسبت به خود، خوب است از نظر جسمی هم به خود توجه کافی داشته باشیم.

داشتن استراحت کافی، تغذیه ی سالم و ورزش کردن از جمله عادت های مطلوب در جهت توسعه ی فردی شما به شمار می رود.